----

Bu geceki son telefon görüşmemin üzerine, eve yine topallayarak geldim.
Doktor bu şeyin bende bağımlılık yapacağını, bu nedenle artık vurmayacağını söyledi..

Yalnızlık..

Öyle bir şey ki,
Olmadığında özlem duyarsın,
Biraz nefes alabilsem dersin.
Oysa gerçekten yalnız kalınca..
Alıştığın her ses zihninde at koşturur,
Sen ise, bir o yana bir bu yana boş bakışlarla dolanır durursun.

Ne ararsın?
Duyduğun soluğun sahipleri nerede?

Gördüğün gündüz düşleri dönecek mi hiç gerçeğe?

Alışınca insan, yalnız kalmamaya hiç;
Özler yalnızlığı.

Oysa yalnızlık;
Ne koyudur!
Ne karanlık!
Ne korkutucu!

Yine de,
mecbursa insan,
dost eyler kendini,
kendine..

Sokakta kendi kendine konuşarak yürüyenlere, deliymiş gibi bakmayın.
Onlar yalnızdır sadece..

----

Hayat bazen öyle bir hal alır ki; bir yandan kusarken, bir yandan yürümeye devam edersin..

Atasözü..

Azönce bir arkadaşım atasözü gibi bir laf etti;

Boynuna tasmayı taktıktan sonra, kimin köpeği olduğunun bir önemi yok..

Kendisini saygıyla anıyorum..

Öğüt..

Kol kırılır, yen içinde kalır!

Atalarımız gerçekten biliyorlar bu işi. Unutmamalı, herkesin senden başka en az bir dostu daha vardır kıyıda köşede. Sonra iş, kulaktan kulağa oyununa döner..

Kol kırılır, yen içinde kalır!